Grenzen stellen is oké!
En het wordt makkelijker als je oefent. Ik beloof het je!
Grenzen aangeven is heel belangrijk. En veel vrouwen vinden grenzen aangeven ook heel moeilijk. We hebben vaak het gevoel dat we aan verwachtingen moeten voldoen, niet lastig mogen zijn of we zijn bang een confrontatie aan te gaan.
December is druk. Er wordt nog meer van je verwacht dan anders. Dus is het des te belangrijk om aan te geven waar je grenzen liggen. Hoe ik hier met betrekking tot de decembermaand mee om ga, lees je in dit blog.
Overvloed aan afspraken
'Goed, laten we de agenda voor komende maand eens bekijken,' zei ik 2 jaar geleden tegen mijn man.
'Hier vieren we Sinterklaas bij mijn vader en 2 dagen later bij mijn moeder. Dan hebben we het volgende weekend een verjaardag en het weekend erna Caga Tio (Catalaans feest met veel cadeautjes voor de kinderen). En het weekend daarna is het kerst. Dan gaan we kerstavond naar mijn moeder, de dag erna naar je ouders en de dag daarna naar mijn vader. Zullen we Oud en Nieuw maar rustig aan doen?'
'Pfff, volgend jaar moeten we dit echt anders doen, hoor,' krijg ik als reactie.
En die reactie zette me aan het denken. De bovenstaande feestelijke dagen zijn, op 2 na, allemaal in de omgeving van Eindhoven. Vanaf Grave is dit toch 45 tot 60 minuten rijden. En dat als het rustig is op de weg! Tel daarbij op dat we, toen nog, een klein kind hadden die middagdutjes moest doen en een slechte slaper was en je begrijpt dat het erg veel en een erg vermoeiende december zou gaan worden. En dan hebben we het nog niet gehad over de grote hoeveelheid cadeaus die onze zoon zou gaan krijgen, wat we beiden onnodig vinden (maar daar binnenkort meer over!)
Kon het ook anders?
Meteen kwamen er allerlei bezwaren omhoog. Wat zouden onze ouders zeggen als we niet zouden komen? Ik wilde ze niet kwetsen. Toch maar doorbijten dan? Het is per slot van rekening maar 1 maand per jaar, was dat nou zo erg?
Maar ook ik zag wel in dat het elk jaar slopend was. Met name de 3 kerstdagen, waarin we heel wat kilometers aflegden. Er moest dus iets veranderen. Maar hoe?
We besloten dat we elke kerst sowieso naar mijn schoonouders zouden gaan. Zij vieren geen Sinterklaas en we vinden het gewoon hartstikke gezellig om met zijn allen kerst te vieren. Dan moesten we concessies doen met mijn ouders. Met pijn in mijn hart (maar achteraf toch ook opgelucht) heb ik hen en hun partners verteld dat we voortaan om het jaar bij hen kerst zouden komen vieren. Ze vonden het jammer, maar reageerden begripvol. Daar was ik erg dankbaar voor. Het is niet niks om zo'n keuze te maken.
Verder besloten we Caga Tio vorig jaar ook over te slaan. Onze dochter was nog erg klein en ik was, na een hele heftige periode, nog herstellende.
Tot slot hadden we vorig jaar een primeur. Ik stelde voor om Sinterklaas met mijn beide ouders en hun partners samen te vieren. Iedereen reageerde positief. En het was echt SU-PER gezellig! Er hing een hele gezellige sfeer, iedereen was vrolijk en oprecht blij. Het was een bijzondere ervaring die voor herhaling vatbaar was.
Grenzen aangeven is oké
Wat een fijne, rustigere december hebben we nu! Het programma is nog steeds drukker dan normaal, maar het is nu beter te behappen. We hebben zelf de regie, waardoor je kunt ontspannen en meer kunt genieten.
Grenzen aangeven is zo belangrijk. Ik weet als geen ander hoe eng het kan zijn. Ik heb een paar tips voor je, als jij het moeilijk vindt om je grenzen aan te geven:
* Schrijf op een rustig moment op hoe jij het graag zou willen. Eerlijk, zonder rekening te houden met anderen (soms mag dat!)
* Kies iemand uit die veilig voor je is om op te oefenen. Zeg eens een keer ´nee' waar je anders 'ja' zou zeggen
* Oefenen, oefenen, oefenen!
Je zult ontdekken dat als jij oprecht bent en aangeeft dat je iets niet wilt, mensen begripvoller zullen reageren dan je verwacht had. En zulke succeservaringen geven je weer zelfvertrouwen! Yes, you can do it!
Er zullen altijd mensen zijn die niet zo blij zullen zijn met je nieuw ontwikkelde zelfvertrouwen. Er zijn namelijk mensen in je omgeving die baat hebben bij jouw altijd instemmende gedrag. En hen zal het niet bevallen dat je niet meer altijd voor hen klaarstaat, maar nu wat vaker voor jezelf kiest. Mijn tip: kijk met liefde naar de ander. Jij bent oké, maar die ander is ook oké. De ander heeft een reden waarom hij of zij zich op deze manier gedraagt. Maakt dat het gedrag oké? Nee. En daar mag jij je grens in aangeven. Als je ontdekt dat het gedrag van de ander bij hen hoort, zul je het ook daar kunnen laten en zal het je minder raken.
Lieve allemaal, jullie hebben zoveel kracht in je! Weet me te vinden als je vragen hebt over dit blog.
Liefs Alexandra








